“ข้าวแช่” เป็นอาหารที่มีต้นกำเนิดมาจากชาวมอญ ในภาษามอญจะเรียกว่า “เปิงด้าจก์” (“เปิง” แปลว่า ข้าว และ “ด้าจก์” แปลว่า น้ำ นั่นเอง)


ผลงานนี้ ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา 4.0 International.

ข้าวแช่คือ?

ข้าวแช่คือ?
“ข้าวแช่” เป็นอาหารที่มีต้นกำเนิดมาจากชาวมอญ ในภาษามอญจะเรียกว่า “เปิงด้าจก์” (“เปิง” แปลว่า ข้าว และ “ด้าจก์” แปลว่า น้ำ นั่นเอง) โดยชาวมอญในสมัยก่อนจะทำข้าวแช่เพื่อไว้ใช้สักการะบูชาเทพเจ้าในช่วงสงกรานต์ตามความเชื่อที่มีมา และนิยมทำสำหรับถวายพระและเลี้ยงแขกในงานบุญต่าง ๆ สมัยก่อนช่วงต้นรัตนโกสินทร์นั้น ทั้งสงครามและการแต่งงานข้ามเมืองทำให้คนไทยได้รับวัฒนธรรมของชาวมอญเข้ามาไม่น้อย ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือข้าวแช่นี่เอง

ผลงานนี้ ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา 4.0 International.

วัตถุดิบในการทำข้าวแช่

วัตถุดิบในการทำข้าวแช่

อดีตวัตถุดิบในการทำเครื่องเคียงของข้าวแช่คือ ปลาย่าง รับประทานเสมือนเป็นอาหารคาว เพียงแต่ข้าวนั้นแช่อยู่ในน้ำ ส่วนน้ำนิยมใช้น้ำฝนใสสะอาด เวลาเตรียมมักใส่น้ำลงในหม้อดินมีฝาปิด เพื่อให้น้ำนั้นเย็นกว่าอุณหภูมิภายนอก เมื่อจะรับประทานจึงใช้เกล็ดพิมเสนโรยลงในน้ำเพียงสองสามเกล็ด เพื่อให้เย็นชื่นใจ

ปัจจุบันเครื่องเคียงนั้นมีการปรับเป็นของหวาน หรือเน้นแช่อิ่มให้หวานไม่ว่าจะเป็นไชโป๊ผัดหวานหรือปลาบดหวาน น้ำที่ใช้นั้นเป็นน้ำธรรมดาที่นำมาต้มจนสุกพักทิ้งไว้นำใส่หม้อดินอบกลิ่นมะลิแล้วใช้น้ำแข็งแทนตามการพัฒนาของโลก

ผลงานนี้ ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา 4.0 International.